______________________________________________________________________________________
Mijn spirituele tafel
De tafel in mijn cursusruimte heeft vier poten en een houten blad. En misschien klinkt het vreemd maar hij is me dierbaar.
Ruim voor de cursus begint neem ik plaats aan mijn tafel. Er staat een rustig muziekje op, de kaarsen verspreiden licht en
creëren warmte, het water voor de thee staat op. Langzaam laat ik de beslommeringen van mijn dag los. Hoeveel uren heb
ik hier zittend doorgebracht mijmer ik in mezelf.
Als hij toch eens kon praten mijn tafel, zoveel werd hier gezegd en uitgesproken. Hij kent alle verhalen, maar laat het
onbesproken. Getekend waren sommige gezichten, de ogen verdrietig en dof, de handen rusteloos fladderend over het
houten blad.
Mijn tafel zag hoe er werd gevochten met demonen, zag wat jou weerhield om te genieten van het leven. Hij zag wie verloren
had, dat wat het meest dierbaar was. Hoe vaak hoorde hij het woord waarom, als het ging om een jeugd waarin angst over/-
heerste. De boosheid en verdriet bij een relatie dat stukgelopen was.
Zoveel werd hier aan tafel ook verzwegen. In de stilte luisterde hij naar de stemmen uit de nacht, uit een duisternis waarvoor
geen enkel woord toereikend is. En begreep de stilte na de pijn.
Hij wist verliezen maakte je vrij, het geschenk zo onverwacht; stralend licht dat je aanraakt in het donker.
Alle ruimte die werd ingenomen door emoties, angsten, vermoeidheid en de schijn ophouden, staat dan je hart tot zijn
beschikking. Ruimte om te genieten, om samen te lachen, om het leven te léven.
Aan tafel is er aandacht voor elkaar. Luisteren naar verhalen, reflecteren en leren.
Ontdekken wat de ander beweegt, waarvan je gaat stralen en wat inspireert.
Jij in het juiste licht. Jij in ontwikkeling op jouw levenspad. Samen aan deze tafel.
Op 12 oktober zaten er wilde wijze vrouwen aan de tafel. Vrouwen die al langer met spiritualiteit bezig zijn en eraan toe zijn
om hun eigen spoor te vinden. We delen en helen met elkaar, praten over thema's die ons raken, iets van elkaar leren en
onvoorwaardelijk jezelf zijn. Op deze avond zijn we na een mooie visualisatie gaan waterschouwen.
Heel bijzonder om weer te merken hoe juist er 'gelezen' kan worden. Een ieder herkende zichzelf in de lezing
Het leven bestaat uit spiralen en bij elke 'inzicht' ga je een diepere laag binnen. Ik weet niet waar mijn pad naartoe gaat, maar
ik weet wel dat het groots is, grootser dan ik nu weet.
Met grote nieuwsgierigheid zaten we afgelopen zaterdag samen aan tafel tijdens de tarot jaarlegging . Met lichte
voelbare Halloween spanning legden we de kaarten in een cirkel voor ons. Omdat er ook deelnemers waren zonder kennis
van de tarot werden de plaatjes vol symboliek uitgebreid bekeken. Wat wilden ze ons vertellen?
In groepjes van twee verkenden we intuïtief de maanden van het komende jaar. Het verbaast me iedere keer weer met hoeveel
intuïtieve wijsheid er 'iets duidelijk' wordt. Daarna vatte ik bij iedereen het verhaal samen van hun kaarten voor hun komende jaar.
Bij T. lag er bij de maand maart de kaart zwaarden zes.
Een overgangskaart vertelde ik haar. Met vochtige ogen keek ze me aan. 'In deze maand is het precies een jaar geleden dat
mijn man overleden is. En weet je Corrie, dat was op zes maart, hoe is dat toch mogelijk?'
Samen verwonderden we ons over de bijzondere verhalen die door de kaarten op tafel weerspiegeld werden.
Ben je benieuwd geworden naar de kaarten en wil jij nu toch eens kennis maken met Tarot? Ben je benieuwd wat 2015 voor
jou in petto heeft? Vraag naar een priveconsult.
Het positief kijken is het gevoel wat je meeneemt na een avond bij isis.
De deelnemers van dit jaar hebben niet alleen mijn tafel van alles laten meebeleven, ze hebben ook mij iets iets laten zien - iets
van mijn Ziel.
Ik ben intens dankbaar voor wat ik allemaal heb mogen ontvangen en ben blij met zo'n bijzondere tafel.
Het doet me uitkijken naar januari want dan beginnen de nieuwe cursussen.
warme hartegroet
Blessings
Corrie